กระปรอก ๓ หมายถึง (ถิ่น-ตะวันออก, ปักษ์ใต้) น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.
ดู กระแตไต่ไม้ ๒.
ว. แคล่วคล่องว่องไว เพราะมีกําลังวังชา,กระฉับกระเฉง, ไม่เนิบนาบ.
ว. ป้อแป้มาก, กําลังน้อย.
(กลอน) ว. ป่อง เช่น สักหน่อยหนึ่งมึงจะท้องกระป่องเหยาะ.(อภัย).
น. ภาชนะทําด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สําหรับบรรจุของ ต่างๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.
ว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นร่าไร.
ว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ.(มณีพิชัย).